ฟ้อน
หมายถึง ศิลปะการร่ายรำแบบพื้นเมืองที่มีลีลาการร่ายรำค่อนข้างช้า
การแต่งกายและเครื่องดนตรีเป็นแบบพื้นเมือง
มีจุดประสงค์เพื่อแสดงความงดงามอ่อนช้อย พร้อมเพรียง
และแสดงออกถึงวัฒนธรรมประเพณีท้องถิ่นได้เป็นอย่างดี
ฟ้อน
แบ่งตามลักษณะการแสดงได้หลายประเภทดังนี้
1) ฟ้อนที่สืบเนื่องมาจากการนับถือผี เป็นการฟ้อนที่เกี่ยวกับความเชื่อ
ความศรัทธาและพิธีกรรมที่เก่าแก่มีมาช้านานแล้ว เช่น ฟ้อนผีบ้านผีเมือง เป็นต้น
ฟ้อนผีบ้านผีเมือง
2) ฟ้อนแบบเมือง เป็นการฟ้อนที่มีลีลาการแสดงเป็นแบบฉบับของคนเมือง
มีความอ่อนช้อยสวยงาม เช่น ฟ้อนเล็บ ฟ้อนเทียน ฟ้อนมาลัย ฟ้อนสาวไหม เป็นต้น
ฟ้อนเล็บ
3) ฟ้อนแบบม่าน
เป็นการฟ้อนที่ผสมผสานกันระหว่างศิลปะการฟ้อนของพม่ากับไทยลานนา เช่น
ฟ้อนม่านมุ้ยเชียงตา เป็นต้น
ฟ้อนม่านมุ้ยเชียงตา
4) ฟ้อนแบบเงี้ยว เป็นการฟ้อนที่รับอิทธิพลมาจากชาวไทยใหญ่ผสมกับชาวไทยลานนา
เช่น ฟ้อนเงี้ยว ฟ้อนไต มองเซิง เป็นต้น
ฟ้อนเงี้ยว
5) ฟ้อนที่ปรากฏในบทละคร
เป็นการฟ้อนที่มีผู้คิดสร้างสรรค์ขึ้นเพื่อใช้ประกอบการแสดงละคร เช่น ฟ้อนลาวแพน
ฟ้อนม่านมงคล เป็นต้น
ฟ้อนลาวแพน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น